Rekomendacje jak rozmawiać z uczniem o trudnej sytuacji kryzysowej (o dronach, naruszeniu granic itp.) bez wzbudzania lęku

  1. Rozpoznaj temat, skorzystaj z wiarygodnych źródeł, stron na portalu gov.pl
  2. Dostosuj informacje i język do rozwoju i możliwości poznawczych i emocjonalnych dziecka
    ➢ mów prostym, zrozumiałym językiem, który wyjaśnia sytuację w sposób odpowiadający wiekowi i poziomowi rozwoju dziecka;
    ➢ nie wzbudzaj u dziecka niepotrzebnego lęku i niepokoju;
    ➢ przedstaw obecną sytuację (informacje dotyczące sytuacji politycznej w jakiej się znajdujemy), dawkuj informacje, jeżeli dziecko nie podtrzymuje tematu poprzestań na prostej odpowiedzi;
    ➢ omów bądź przypomnij zasady bezpieczeństwa, sygnały alarmowe, pierwszą pomoc;
    ➢ przypomnij, aby dziecko nie dotykało nieznanych mu przedmiotów lub pozostałości;
    ➢ poinformuj do kogo w przedszkolu lub do jakich instytucji powinni się zwrócić.
  3.  Dowiedz się co dziecko wie i co czuje, jak odbiera tę sytuację?
    ➢ zapytaj dziecko o ich samopoczucie i emocje, jakie wywołuje aktualna sytuacja (np. jak się czujesz w tej sytuacji, o czym myślisz, co daje/dałoby ci poczucie bezpieczeństwa, kto daje/dałby ci poczucie bezpieczeństwa);
    ➢ zapytaj dziecko o obawy;
    ➢ pozwól mówić, ale też pozwól milczeć – nie namawiaj do mówienia, milczenie nie oznacza braku udziału w rozmowie (daj poczucie bezpieczeństwa, nie oceniaj i nie pozwól oceniać, zapewnij, że można mówić i milczeć, że i to i to jest w porządku);
    ➢ zapytaj, o czym dziecko chciałoby porozmawiać w związku z obecną sytuacją, jakie tematy poruszyć, czego się dowiedzieć, z kim spotkać itp.;
    ➢jeśli nie znasz odpowiedzi na pytanie, powiedz „nie wiem” i zaproś dziecko do wspólnego namysłu – niech wykorzysta dobre źródła, niech wspólnie rozważy jakąś kwestię.
  4. W rozmowie zachowaj spokój i dostosuj słownictwo do wieku dziecka
    ➢ nie wpadaj w panikę, staraj się mówić uspokajająco, buduj podczas rozmowy bezpieczną atmosferę;
    ➢ stosuj techniki aktywnego słuchania;
    ➢ używaj zrozumiałego języka dopasowanego do wieku i potrzeb dziecka;
    ➢ nie lekceważ wypowiedzi dziecka;
    ➢ szanuj emocje dziecka, czasem dzieci mocniej przeżywają to co się dzieje;
    ➢ zapewnij dziecku wsparcie emocjonalne.
  5. Uczul uczniów na fałszywe informacje pojawiające się w Internecie.

➢ zapytaj dziecko, skąd czerpie informacje, stwórzcie wspólnie bank rzetelnych źródeł, zastanówcie się, jak zanurzenie w negatywnych informacjach wpływa na psychikę człowieka;
➢ podkreśl konieczność korzystania tylko ze sprawdzonych źródeł informacji, bowiem nie wszystkie komunikaty pojawiające się mediach są prawdziwe (fake newsy – wskazać, jak identyfikować propagandę, jak bezpiecznie poruszać się w cyberprzestrzeni i na co zwracać szczególną uwagę).

 

Najważniejsze telefony alarmowe
➢ 112 numer alarmowy (bądź przez aplikację mobilną – Alarm112)
➢ 999 Pogotowie ratunkowe
➢ 998 Straż Pożarna
➢ 997 Policja
➢ 987 Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego
➢ 986 Straż miejska

 

Jak wezwać pomoc
Mów spokojnie i wyraźnie, aby dyspozytor mógł zebrać informacje.
Podaj dokładny adres. Jeśli go nie znasz, opisz charakterystyczne elementy krajobrazu.
Jeżeli jesteś w lesie – odczytaj numery ze słupka oddziałowego, one pomogą leśnikom lub innym służbom zorientować się o twoim położeniu w terenie.
Wyjaśnij, co się stało i czy zagrożone jest życie, zdrowie lub mienie.
Poczekaj, aż operator potwierdzi przyjęcie zgłoszenia. Nie rozłączaj się pierwszy.

Spotkanie z Policjantką

25 października odbyło się spotkanie z Panią Policjantką, która przybliżyła nam temat szeroko rozumianego bezpieczeństwa. Dzieci miały okazję przypomnieć sobie wiadomości związane z bezpiecznym uczestnictwem w ruchu drogowym, a także dowiedzieć się, jak reagować w przypadku prób nawiązywania kontaktu przez osobę dziecku nieznajomą.

Spotkanie z Panią Policjantką dostarczyło dzieciom wiele wrażeń i stanowiło inspirację do rozmów na temat bezpiecznych zachowań w codziennym życiu.

Zdjęcie przedstawia grupę dzieci w towarzystwie policjantki. Dzieci stoją na tle tablicy interaktywnej, na której wyświetla się plansza na temat bezpieczeństwa.

Koła stop robisz krok

Przechodzenie przez jezdnię jest trudne i niebezpieczne, należy więc ćwiczyć tę umiejętność już od najmłodszych lat. W dniach 25-29 października w grupie Motylkowo odbyły się zajęcia pod hasłem „Koła stop, robisz krok”, które na celu miały promowanie prawidłowych nawyków zachowania na drodze. Akcję tę prowadziliśmy etapami. Najpierw oczywiście zabawy w sali z wykorzystaniem zestawu Miasteczko: odgrywanie ról pieszego i kierowcy. Dzieci przypomniały sobie sposób prawidłowego korzystania z przejścia dla pieszych, znaki drogowe i numer alarmowy. Nauczyły się również hasła KOŁA STOP ROBISZ KROK!   Następnie wspólnie omówiliśmy historyjkę obrazkową. Była tez karta pracy i przypominajka dla najbliższych. Dziękujemy „Autochodzik” za udzielenie pomocy dydaktycznych ?

Nasz gość

Grupa dzieci 3-4 letnich ?„Motylkowo”?  gościła niezwykłego gościa. Dzieci spotkały się z zawodowym żołnierzem. Nasz gość miał dla dzieci ważne informacje i zadania.
Pan wojskowy w bardzo ciekawy sposób opowiedział naszym podopiecznym, na czym polega jego praca, czym zajmują się żołnierze oraz jak trudna i ważna jest ich służba dla Ojczyzny. ?? Dzieci dowiedziały się również, że żołnierze nie tylko bronią kraju, ale też pomagają w sytuacjach kryzysowych oraz biorą udział w misjach pokojowych poza granicami kraju. Żołnierz zaprezentował także różne elementy umundurowania oraz zawartość plecaka żołnierskiego. Przedszkolaki miały okazję przymierzenia hełmu, kamizelki taktycznej do noszenia elementów wyposażenia, słuchawek aktywnych oraz maski przeciwgazowej.
Jako, że w przeprowadzeniu każdej operacji wojskowej niezbędny jest plan działania, toteż i w tym wypadku nie obyło się bez niego.
Zajęcia zostały podzielone na następujące zagadnienia szkoleniowe:
1. Elementy musztry indywidualnej. Postawa zasadnicza i swobodna. Zwroty w miejscu.
2. Środki indywidualnej ochrony żołnierza.
3. Akcesoria survivalowe, niezbędne do przetrwania w trudnych warunkach terenowych i pogodowych. Rozpalenie ognia przy pomocy krzesiwa.
4. Elementy pierwszej pomocy. Bandażowanie ramienia i szyi poszkodowanego.
? Głównym punktem spotkania z żołnierzem byla pierwsza pomoc. Poznaliśmy PODSTAWOWE ZASADY UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY PRZEDMEDYCZNEJ. Utrwaliliśmy numery alarmowe: 999 -Pogotowie Ratunkowe, 998-Straż Pożarna, 997- Policja, 112 – europejski numer ratunkowy.
To były bardzo ważne zajęcia pomagające poprzez zabawę i doświadczenia zdobywać nowe bardzo ważne informacje i umiejętności. Dzieci z ogromnym zaciekawieniem słuchały opowieści naszego gościa i zadawały wiele pytań.
1. Podczas spotkania – uczyliśmy się jak wezwać pomoc, co mówić i odpowiadać na pytania dyspozytora.
* CO?- Co się stało (np. wypadek w przedszkolu, kto poszkodowany)
* GDZIE? (ulica, nr domu, podać charakterystyczny punkt np przy sklepie)
* KTO? – Kto zgłasza wezwanie pomocy (podać imię nazwisko adres zamieszkania)
2. Sprawdzaliśmy reakcję poszkodowanego – trzeba delikatnie potrząsnąć za ramię i głośno zapytać
„Słyszysz mnie, czy wszystko porządku?”
3. Jeżeli oddech jest prawidłowy, to należy ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej – ćwiczyliśmy układanie poszkodowanego w pozycji bocznej bezpiecznej
4. Wspólnie z panem żołnierzem mogliśmy ćwiczyć bandażowanie – opatrywanie ran (z wykorzystaniem wojskowych opatrunków).
Wizyta Pana żołnierza była bardzo ciekawa. Na pewno na długi czas pozostanie w pamięci naszych przedszkolaków.
Mamy super moc!!!???
Gr